30.3.13

Δέκα

«Μου πήρε πολλά χρόνια να συγχωρήσω τον εαυτό μου. Να αποδεχτώ την κατάστασή μου με τον διαβήτη και τις αστοχίες με τα παιδιά του κυρίου Κάπα. Για να φτάσω στην αποδοχή του εαυτού και του παρελθόντος μου δοκίμασα διάφορους τρόπους. Προσπάθησα να ξεχάσω. Έφτιαξα έναν καινούριο κύκλο γύρω μου, μια καινούργια ιστορία για το τι έγινε πραγματικά. Έζησα για χρόνια σε έναν πλασματικό κόσμο, σε αυτόν ήμουν υγιής, μεγαλωμένος σε μια "κανονική" οικογένεια με όλες τις στιγμές του παρελθόντος μου σημεία μιας άλλης ζωής, ενός άλλου ατόμου. 

«Με τον καιρό το άτομο που είχα αφήσει στο σκοτάδι ζήτησε φως και διαφάνεια. Με κάλεσε να αποδεχτώ το παρελθόν μου, να διαγράψω για πάντα τον πλασματικό κόσμο μου και να αντικρίσω τις συνέπειες των πράξεών μου με ειλικρίνεια και σοβαρότητα. Σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας μου βρίσκεται στο φως ψάχνοντας λόγους και δίνοντας εξηγήσεις στα σημεία μου. 

«Είμαι λιγότερο χαμένος στην ιστορία μου. Τα νεκρά μου χρόνια μου απέδειξαν πως μόνο νεκρά δεν είναι. Είναι ζωντανά, υπάρχουν μέσα μου και όσα χρόνια και αν περάσουν ακόμα, θα είναι οι στιγμές που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου σήμερα και ένας οδηγός για το άγνωστο αύριο.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...